ابو الحسن علی ابن محمد سمری رحمه الله

چهارمین وآخرین سفیر حضرت ولی عصر که بعد از رحلت حسین ابن روح نوبختی رحمه الله

به مقام سفارت منصوب شد و مدت سه سال عهده دار این منصب بوده و در نیمه شعبان 329(ه.ق)

دار فانی را وداع گفت.

با رحلت او باب سفارت بسته شد و دیگر کسی ادعای نیابت خاصه نمیکند مگر اینکه دروغگو باشد

ایشان از اصحاب نزدیک امام حسن عسکری(علیه السلام) بوده و دوران سفارتشون با دو خلیفه

 عباسی مصادف شد،از توقیعات شریفی که در اواخر سفارت ایشان صادر شد توقیع ذیل میباشد:

«و اما الحوادث الواقعه فارجعوا الی رواه حدیثنا فانهم حجتی علیکم و انا حجه الله علیهم.......»

«و اما در مورد حوادثی که روی میدهد به راویان حدیث ما(مجتهدین) رجوع کنید که آنها حجت من

بر شما و من حجت خدا هستم بر آنها ....»

و بدی سان پایه های مرجعیت و غیبت کبری استوار ساخت تا شیعیان در این مقطع حساس از

احکام اسلام بی سرپرست نمانند و با مراجعه به مراجع عالیقدر تقلید وظایف شرعی خود را

در یافته و عمل کنند

در روزهای بیماری او از وی پرسیدند که به چه کسی ما را توصیه میکنی که بعد از تو در مورد

مسائل شرعی و حقوقی به او مراجعه کنیم؟

فرمود:«خدا مشیتی دارد که آنرا انجام خواهد داد»

آنگاه نامه ای را که از جانب مقدسه رسیده بود در آورد مهر آنرا شکافت و برای حاضران قرائت

نمود متن توقیع شریف به خط حضرت ولی عصر (روحی فداه) چنین بود:

                                       « بسم الله الرحمن الرحیم

یا علی ابن محمد سمری اعظم الله اجر اخوانک فیک فانک میت ما بینک و بین سته ایام ،

فاجمع امرک ولا توص الی احد فیقوم مقامک بعد وفاتک فقد وقعت الغیبه التامه ،فلا ظهور

الا بعد یاذن الله تعالی ذکره ،و ذلک بعد طول الامد وقسوه القلوب وامتلاء الارض جورا وسیاتی

من بعد شیعتی من یدعی المشاهده قبل خروج السفیانی و الصیحه فهو کذاب مفتر

ولاحول ولا قوه الا بالله العلی العظیم»

                                       « بنام خداوند بخشنده مهربان

خدا پاداش برادرانت را در سوگ تو افزون سازد که شش روز دیگر رحلت خواهی کرد کارهایت را

فراهم ساز و کسی را بر جانشینی خود برنگزین و به کسی وصیت مکن که غیبت کبری فرارسیده

دیگر تا روزی که خدای تبارک وتعالی بخواهد ظهوری نخواهد بود و آن مدتی بس دراز خواهد بود که

دلها را قساوت خواهد گرفت و زمین پر از ظلم و ستم خواهد شد در این دوران برخی از شیعیانم

ادعای مشاهده(نیابت خاصه) میکند قبل از خروج سفیانی و وقوع صیحه که آن دروغگو و افترا گوست

که هیچ حول و قوه ای جز برای خداوند بزرگ و بزرگوار نیست»

نوشته شده توسط : صادق

نظرات دیگران [ نظر]